Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως


Δεδομένου ότι η επανάληψη συμβάλει ουσιαστικά στο να εμπεδώνουμε τις πληροφορίες που λαμβάνουμε και κατ' επέκταση να αποκτούμε γνώση, 

παραπέμπω στην προηγούμενη ανάρτησή μου Η μετριότητα παραμερίζεται
και επαναλαμβάνω:

{Σε συνθήκες δύσκολες, όπου ο κύκλος δεν μπορεί να χωρέσει πολλούς, αποφασίζει κανείς συνειδητά ή ασυνείδητα 
"αυτός μου κάνει, αυτός δεν μου κάνει".}

Προσοχή ωστόσο! Αν δεν πρόκειται για τον δικό σου κύκλο -τον έναν και μοναδικό που εσύ ορίζεις- μπορεί να βρεθείς έξω από τον κύκλο κάποιου άλλου. Με αξιοπρέπεια δέξου τις νέες συνθήκες. Λογικά γνωρίζεις ήδη πως...

{Έρχονται κάποιες στιγμές στις ζωές των πολλών που 
χρειάζεται να απομακρυνθείς ή να απομακρύνεις...

Και τότε γίνονται όλα σχεδόν αβίαστα. 
Η κάθε καινούρια μέρα που ξημερώνει και μοιάζει με την χτεσινή, σε πτωχεύει σε συμβατικές σχέσεις και σε πλουτίζει σε ουσιαστικές.}

Διαβάζοντας τα παραπάνω γοητεύομαι για μια ακόμη φορά από την δύναμη του γραπτού λόγου. Όχι του δικού μου συγκεκριμένα. Του γραπτού λόγου γενικά! "Scripta manent" (τα γραπτά μένουν) έλεγαν οι Λατίνοι κι αυτό από μόνο του είναι υπεροχή. Αυτό ωστόσο που γοητεύει εμένα προσωπικά είναι το γεγονός ότι ένα ανάγνωσμα ίδιο και απαράλλαχτο, με μια δεύτερη ματιά μπορεί να σου δώσει καινούρια ερεθίσματα σκέψης! Γι' αυτό αγαπώ τα βιβλία, γι΄αυτό γράφω στο καημένο το Blog που και που. Γιατί μ'αρέσει να ξαναδιαβάζω κάτι που με είχε "συγκινήσει".  Είναι σαν να επιστρέφεις σε έναν Τόπο που έχεις επισκεφτεί ήδη. Όσο καλά κι αν τον γνώρισες την πρώτη φορά, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν παρατήρησες κάποια στοιχεία του, που με την δεύτερη ματιά προκαλούν το ενδιαφέρον σου. Ακόμα κι αν πρόσεξες τα πάντα την πρώτη φορά, είναι σχεδόν βέβαιο πως στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι την επόμενη επίσκεψή σου, κάτι στον τρόπο που κοιτάς, άλλαξε. 

Δεν ξέρω αν ένα από τα δυο ή και τα δυο ισχύουν, πάντως από την τελευταία φορά μέχρι σήμερα που έγραψα τα ίδια πράγματα, ο τρόπος που τα "είδα" ήταν ταυτόχρονα ο ίδιος μα και διαφορετικός! Για την ακρίβεια "ανάποδος" από ότι σκεφτόμουν όταν τα πρωτοέγραψα. Γι' αυτό ακριβώς θεώρησα σκόπιμο να υπογραμμίσω κάποια σημεία και να προσθέσω την παρατήρηση ότι μπορείς εύκολα να βρεθείς από την μια μεριά ή από την άλλη. Μπορεί άνετα να είσαι αυτός που απομακρύνει αλλά άνετα και αυτός που χρειάζεται να απομακρυνθεί... Το αποτέλεσμα ωστόσο είναι πάντα το ίδιο! Οι συμβατικές σχέσεις εξασθενούν και οι ουσιαστικές ενισχύονται! Για μένα ειδικά που σπάνια αποχωρίζομαι το "κοσκινάκι" (...) και μου αρέσουν "οι καλοί λογαριασμοί με τους καλούς φίλους", το αποτέλεσμα είναι σπουδαίο!

Φύλαξε την όμορφη εικόνα και "αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει"! 



Καλή συνέχεια σε όλους!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου